13 lipca 2014 roku w Johannesburgu zmarła Nadine Gordimer – południowoafrykańska pisarka, laureatka Literackiej Nagrody Nobla. Nadine Gordimer zmarła w swoim domu, w otoczeniu rodziny (dzieci: Hugo i Oriany). Miała 90 lat. Twórczość Gordimer skupiała się na problematyce moralnej i rasowej, zwłaszcza w kontekście apartheidu, któremu była zdecydowanie przeciwna.

Nadine Gordimer urodziła się 20 listopada 1923 roku w Springs. Była córką żydowskich imigrantów. Hannah ?Nan? z d. Myers (matka) pochodziła z Londynu. Isidore Gordimer (ojciec) pochodził z Litwy i z zawodu był zegarmistrzem. Nadine Gordimer była dwukrotnie zamężna. W 1949 roku wyszła za stomatologa, Geralda Gavrona. Po trzech latach rozwiedli się. Owocem małżeństwa jest córka Oriana. Drugi ślub wzięła w 1954 roku z Reinholdem Cassirera, południowoafrykańskim marchandem. Zmarł on w 2001 roku. W 1955 roku urodził się ich syn Hugo.

Twórczość pisarki skupiała się na konfliktach społecznych i psychologicznych następstw systemu apartheidu w RPA. Nie były jej obce również problemy innych krajów afrykańskich. Należała do Afrykańskiego Kongresu Narodowego. Aktywnie angażowała się w zwalczanie apartheidu w Republice Południowej Afryki. Jej najsłynniejsze dzieła to: Gość honorowy, Broń domowa, Świat obcych ludzi, Nikt ze mną nie pójdzie i Zrozumieć życie, Face to Face, The Late Bourgeois World, No Time Like the Present, July’s People, Zapach kwiatów i śmierci, A Sport of Nature. Za swoją twórczość otrzymała w 1991 roku Literacką Nagrodę Nobla.